Svo ūú vilt skilja mig eftir á eyđiströnd međ ekkert nema nafn og ūitt loforđ um ađ ūađ sé rétt nafn og horfa síđan á ūig sigla burt á mínu skipi.

Ég verð að finna hana. Ég má til að verða raunverulegur.

Ég get farið heim eftir að ég finn Dísina.

Ég verđ ađ fara og tala viđ einhvern sem hlustar.

Ég geri ūađ ekki. Saito er dáinn. Ūađ ūũđir ađ hann sé hérna niđri.

Ég ūarf ađ finna vin minn.